پژوهشگاه مواد و انرژی موفق به کسب جایگاه سوم پژوهشگاههای کشور در تراز بین المللی شد
سرپرست بین الملل پژوهشگاه مواد و انرژی خبر داد: بر اساس جدیدترین رتبهبندی دانشگاهها و پژوهشگاههای منتخب وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، پژوهشگاه مواد و انرژی موفق به کسب رتبه سوم در تراز بین المللی شد.
به گزارش روابطعمومی پژوهشگاه، دکتر نیما نادری با اعلام این خبر افزود: پروژه دستیابی به جایگاه بینالمللی جهت تبدیل ۵ دانشگاه و ۵ واحد پژوهشی برتر کشور به تراز بینالمللی، یکی از چهار پروژه کلان توسعه اقتصاد دانشبنیان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در راستای اجرای طرح اقتصاد مقاومتی است که با همکاری سازمان برنامه و بودجه تعریف و نهایی شده است.
سرپرست بین الملل پژوهشگاه گفت: در این پروژه، از مجموع متقاضیان 16 دانشگاه و 9 پژوهشگاه برگزیده شدند و در کنار این 25 دانشگاه و پژوهشگاه وابسته به وزارت علوم، 3 مرکز پژوهشی شامل پژوهشگاه صنعت نفت، پژوهشگاه رویان و موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی هم مورد تایید قرار گرفته و به این پروژه پیوستهاند.
دکتر علی خاکی صدیق معاون آموزشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در هفتمین گردهمایی دانشگاهها و پژوهشگاههای عضو طرح اقتصاد مقاومتی ارتقاء ۵ دانشگاه و ۵ پژوهشگاه برترکشور به تراز جهانی، با اعلام نتایج سال ۹۷ این طرح گفت: از بین پژوهشگاهها، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی رتبه دوم و پژوهشگاه مواد و انرژی به رتبه سوم دست یافتهاند و پژوهشگاه های هوافضا، ژنتیک، رنگ، شیمی و مهندسی شیمی، زلزله شناسی و مهندسی زلزله و علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در رتبههای بعدی قرار دارند.
وی افزود: دانشگاه صنعتی شریف و پژوهشگاه دانشهای بنیادی نیز، در دوسال متوالی رتبه های اول را کسب کردند.
معاون آموزشی وزارت علوم با اشاره به آینده طرح ارتقای ۵ دانشگاه و ۵ پژوهشگاه برتر کشور به تراز بینالمللی گفت: با وجود برخی مشکلات، این طرح ده ساله تا رسیدن دانشگاهها و مراکز پژوهشی کشور به تراز 200 دانشگاه برتر جهان ادامه مییابد.
وی با بیان اینکه این طرح باعث رقابت در مراکز علمی شده است، تاکید کرد: امکان بازبینی برخی سیاستهای اجرایی پس از دو سال اجرا توسط کمیته هدایت و نظارت طرح و همچنین امکان بررسی درخواستهای جدید برای ورود به طرح و بازبینی حضور دانشگاهها و پژوهشگاهها بر اساس شاخصهای طرح توسط کمیته هدایت و نظارت وجود دارد. در خصوص معیارهای این سنجش میتوان به نسبت دانشجویان به اعضاء هیأت علمی، تعداد پروژههای بین المللی مشترک، نسبت تعداد دانشجویان خارجی به ایرانی، تعداد دورههای مشترک آموزشی با دانشگاههای خارجی و همچنین تعداد مقالات علمی مشترک با محققین خارجی اشاره کرد.